Επιταχύνονται οι καθυστερημένες πωλήσεις ελληνικών περιουσιακών στοιχείων καθώς το τέλος του προγράμματος διάσωσης πλησιάζει.
Καθισμένος σε ένα στριμωγμένο γραφείο μερικούς δρόμους πιο κάτω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ, ο συνδικαλιστής Γιώργος Αδαμίδης παραδέχτηκε ότι η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού δεν μπορεί πλέον να αναβληθεί.
«Είναι εθνικό έγκλημα το ότι η κυβέρνηση πουλά εργοστάσια ενέργειας και εμείς (το συνδικάτο) αγωνιστήκαμε σκληρά ενάντια σε αυτό αλλά η τρόικα (οι διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας) έχουν το πάνω χέρι» λέει ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, που είναι το συνδικάτο της ενέργειας.
Προς απογοήτευση ανθρώπων όπως ο κ. Αδαμίδης, η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Ελλάδας επιταχύνεται τελικά, καθώς η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται να ολοκληρώσει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων και να εξασφαλίσει μια ομαλή έξοδο τον Αύγουστο από το τελευταίο διεθνές πρόγραμμα διάσωσης ύψους 86 δισ. ευρώ.
Για τους επικριτές της Αθήνας, δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Από τότε που η Ελλάδα αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες, η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων υπήρξε ένας από τους κύριους τρόπους που οι διεθνείς υποστηρικτές πρότειναν να προσπαθήσει να τα βγάλει πέρα η χώρα. Ο κ. Jean-Claude Juncker, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το 2011 ότι η χώρα θα μπορούσε να βγάλει έως και 50 δισ.ευρώ από τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, αρκετά για να διαγράψει ένα σημαντικό ποσό από τα 130 δισ. του πακέτου διάσωσης.
Καθώς οι διεθνείς πιστωτές αποτιμούν την πρόοδο της Ελλάδας, θα δουν ότι το πρόγραμμα πωλήσεων έχει μειωθεί. Η Ελλάδα έχει μαζέψει λιγότερα από 5 δισ. Ευρώ κατά τη διάρκεια της διάσωσής της, σε σύγκριση με τον στόχο των € 22 δισ. – 25 δισ. ευρώ που έθεσε η ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ετσι, η ελληνική οικονομία δεν είναι πολύ κοντά στη μετασχηματιστική εισροή ιδιωτικού κεφαλαίου που πολλοί επιθυμούν. Ορισμένες πωλήσεις που συμφωνήθηκαν με την ΕΕ και το ΔΝΤ έχουν καθυστερήσει λόγω των διαμαρτυριών, των πιέσεων από τις ομάδες συμφερόντων, της αβεβαιότητας σχετικά με τα θέματα ιδιοκτησίας ή της χρονοβόρας γραφειοκρατίας της χώρας.
Αλλά με το πρόγραμμα πωλήσεων που αρχίζει να δείχνει αποτελέσματα και την αντίσταση ανθρώπων όπως ο Αδάμιδης να ξεθωριάζει, οι διεθνείς παρατηρητές της Ελλάδας αναμένεται να αγνοήσουν τυχόν ελλείψεις σε ό, τι έχει επιτευχθεί όταν αξιολογούν την πρόοδο της Αθήνας.
(…)
Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά συνδικάτα, αποτελούσε σύμβολο πολιτικής αντιπολίτευσης στην ιδιωτικοποίηση, αποτρέποντας επιτυχώς για δύο δεκαετίες τις απόπειρες διαδοχικών κυβερνήσεων να μειώσουν την κυριαρχία της ΔΕΗ στην παραγωγή ενέργειας και να συμμορφωθούν με την πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση της ενέργειας.
Ακόμα και όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, συμφώνησε το 2015 να διαλύσει τη ΔΕΗ ,σύμφωνα με το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας, αρκετοί σκληροπυρηνικοί υπουργοί ήταν αντίθετοι στην απόφαση για ιδεολογικούς λόγους.
Ο πρωθυπουργός πρόσφατα πήρε αυστηρά μέτρα όσον αφορά τους αντιφρονούντες στο υπουργικό συμβούλιο, ανέφερε ένας αξιωματούχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρόλα αυτά, όταν το υπουργείο ενέργειας ζήτησε τον περασμένο μήνα προσφορές από διεθνείς παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας για τρεις λιγνιτικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που ελέγχονταν από τη ΔΕΗ, η απαίτηση ήταν ότι οι αγοραστές θα έπρεπε να εγγυηθούν όλες τις 6.000 θέσεις εργασίας στα εργοστάσια και στα ορυχεία τροφοδοσίας το λιγότερο για έξι χρόνια.
“Ο καθορισμός αυτών των όρων ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει μια αριστερή κυβέρνηση για το εργατικό δυναμικό”, δήλωσε ο κ. Αδαμίδης.
(Μετάφραση από την ηλεκτρονική έκδοση των Financial Times)